Ekosystem twórców i sektor elektroniki profesjonalnej obudziły się i usłyszały ważne wieści: Qualcomm ogłosił przejęcie ArduinoChociaż szczegóły finansowe nie zostały ujawnione, obie firmy zapewniają, że marka Arduino zachowuje swoją niezależność, społeczność i otwarte oprogramowanie. Równolegle z tym krokiem, Arduino UNO Q, płyta pełniąca funkcję minikomputera zdolnego do obsługi systemu Linux i realizacji projektów z zakresu sztucznej inteligencji, przy jednoczesnym zachowaniu prostoty, która zawsze charakteryzowała tę platformę.
Nowy UNO Q przybywa z architektura „podwójnego mózgu”: mikroprocesor Qualcomm do systemu Linux i zaawansowanych obliczeń oraz mikrokontroler ST do sterowania w czasie rzeczywistym, wszystkie w klasycznej obudowie UNO i z kompatybilnością z nakładkami. Rezultatem jest sprzęt, który może działać autonomicznie jako miniPC, ale nadaje się również do szybkiego prototypowania, automatyzacji i procesów przetwarzania brzegowego, nie rezygnując przy tym z filozofii open source ani narzędzi, które przyczyniły się do popularności Arduino.
Działanie Qualcomm + Arduino i co to oznacza
Firma Qualcomm ogłosiła zamiar zintegrowania Arduino pod swoim parasolem korporacyjnym, z zastrzeżeniem zatwierdzenia regulacyjnego Według niektórych źródeł, ma to nastąpić do końca października. Inne media donoszą, że zakup jest już praktycznie sfinalizowany, ale powszechnym przekazem jest to, że marka Arduino, jej misja, narzędzia i wsparcie dla wielu dostawców półprzewodników będą szanowane. Jak mówią osoby odpowiedzialne, otwartość i niezależność zostaną zachowane które definiowały firmę od momentu jej powstania.
Dla społeczności ruch ten oznacza wotum zaufania w projekcie, oprócz obietnicy dostępu do stosu technologicznego Qualcomma: przetwarzania, grafiki, wizji komputerowej i możliwości AI zorientowanych na krawędzi. Dla Qualcomma ten krok oznacza dywersyfikacja i bezpośrednia ścieżka do ponad 33 milionów programistów Arduino, a także pomost do rynków takich jak elektronika przemysłowa i automatyka.
Zmiana ta wpisuje się w rozwój Arduino w ciągu ostatniej dekady: od świata twórców do coraz bardziej „pro” rozwiązańPlatforma początkowo opierała się na prostych i niedrogich mikrokontrolerach 8-bitowych, a następnie ewoluowała w kierunku 32-bitowych mikrokontrolerów i mikroprocesorów, oferujących większą pamięć i moc obliczeniową do zaawansowanych projektów. W trakcie tej transformacji, linia Arduino Pro i rodzina Portenta zyskały na znaczeniu, wyraźnie ukierunkowane na automatyzację i przemysł, a jednocześnie stale aktualizowane dla entuzjastów.
To, że UNO Q przybywa akurat w momencie ogłoszenia przejęcia, nie jest przypadkiem: To pierwszy wielki owoc tego sojuszuPomysł polega na połączeniu ducha twórczego z przemysłową mocą przetwarzania brzegowego, tworząc produkty, których prototypy można szybko tworzyć, iterować i skalować do produkcji, opierając się na już dojrzałych narzędziach i ekosystemach obu firm.
Osoby odpowiedzialne za Arduino i Qualcomm podkreśliły, że nadal będzie obsługiwać układy scalone od wielu producentów, tak jak robili to dotychczas, wybierając komponent, który najlepiej pasuje do każdego projektu. To wyjaśnienie rozwiewa obawy przed „monokulturą” i zachowuje elastyczność, tak cenioną przez osoby budujące z Arduino.
Arduino UNO P: Architektura i moc podwójnego mózgu
Nowa płyta UNO Q łączy w sobie mikroprocesor Qualcomm Dragonwing z mikrokontroler STM32U585 od STMicroelectronics. W zależności od źródła, SoC Qualcomma jest określany jako Dragonwing QRB2210, czasami jak QRV2210 lub nawet pod nazwą Skrzydło Smoka V210W każdym razie jest to procesor przeznaczony do robotyki, zaawansowanego Internetu Rzeczy i przetwarzania brzegowego, zdolny do uruchomienia kompletna dystrybucja Debian Linux.
Na poziomie procesora kilka źródeł szczegółowo opisuje konfiguracja czterordzeniowa Cortex-A53 do 2,0 GHz w połączeniu z Adreno GPU 702 który może osiągnąć częstotliwość około 845 MHz i 512 KB pamięci podręcznej L2. To połączenie zbliża UNO Q do świata wbudowanych minikomputerów PC, oferując moc obliczeniową do grafiki, akcelerację AI i przetwarzanie multimediów, a także umożliwia uruchamianie aplikacji, które wcześniej były poza zasięgiem tradycyjnej rodziny UNO.
Pamięć i pamięć masowa różnią się w zależności od wersji: są one brane pod uwagę opcje z 2 GB lub 4 GB pamięci RAM i zintegrowaną pamięć eMMC, która według ofert może być 16 GB lub 32 GBi są nawet wzmianki o przyszłej wariancie z 64 GBInterfejs pamięci masowej jest przeznaczony dla pamięci eMMC 5.1, co zapewnia sprawną wydajność systemu Linux nastawionego na prototypowanie i wdrażanie w terenie.
Łączność jest dobrze omówiona: Dwuzakresowe Wi-Fi 5, Bluetooth 5.1 y USB 3.1 typu C. jako port wielofunkcyjny. Ważnym szczegółem jest brak wzmianki o dedykowanym wyjściu HDMI: płyta główna może wyprowadzać wideo przez USB‑C, a domyślnie ten sam port może służyć jako wejście kamery; są alternatywne piny i złącza, które pozwalają na zwolnienie portu USB-C, jeśli projekt tego wymaga, natomiast mikrofony nadal będą wymagały dedykowanego połączenia pinowego.
W części fizycznej UNO Q zachowuje klasyczny format tablic UNO (68,85 mm x 53,34 mm), zapewnia kompatybilność z osłoną i dodaje bardzo praktyczne dodatki, takie jak Złącze Qwiic do szybkiego rozszerzania bez lutowania (z węzłami Modulino), matryca ledowa do wizualnego sprzężenia zwrotnego i obsługi kamery przez USB i MIPI CSI. Ta ciągłość formatu ułatwia płynne przejście z istniejących projektów.
Kluczem do architektury „podwójnego mózgu” jest to, że mikroprocesor Linux odpowiada za intensywne przetwarzanie i usług wysokiego poziomu, podczas gdy STM32U585 zarządza deterministyczne zadania w czasie rzeczywistymDzięki takiemu rozdzieleniu możliwe jest np. uruchomienie widzenie maszynowe z modułami Arduino lub modeli AI w systemie Linux i równolegle utrzymywać precyzyjne pętle sterowania (PWM, ADC, UART, I2C/I3C, SPI, CAN, GPIO) bez utraty synchronizacji.
Oprogramowanie, sztuczna inteligencja i narzędzia: Debian, Zephyr i Arduino App Lab
W dziedzinie oprogramowania UNO Q opiera się na Debian-Linux działający na procesorze Qualcomm i w System operacyjny Zephyr dla mikrokontrolera czasu rzeczywistego. Niektóre raporty wskazują, że środowisko jest skoordynowane na niskim poziomie (w tym interakcja z jednostką ochrony pamięci) w celu synchronizacji Usługi Linux i zadania RTOS, co otwiera drzwi do bardzo wydajnych architektur mieszanych w środowiskach przemysłowych i IoT.
Najważniejsza wiadomość jest taka Arduino App Lab, nowe ujednolicone środowisko programistyczne, które jest dostępne wstępnie zainstalowany w UNO Q. Jego celem jest uproszczenie przepływów łączących w czasie rzeczywistym, Linux, Python i sztuczną inteligencjęi zrób to według starego przepisu Arduino: usuń tarcie i obniż barierę wejścia. Dla tych, którzy preferują tradycyjną ścieżkę, Arduino IDE jest nadal obsługiwane i wszystko integruje się z istniejącą platformą UNO, bibliotekami i przykładami.
App Lab jest tworzony z myślą o open source i współistnieje z narzędziami wewnętrznymi, takimi jak Arduino CLI lub Bricks, publikowanymi z licencjami GPL3 i MPLDo tego dochodzi integracja z Impuls krawędziowy, co przyspiesza tworzenie i dostrajanie modeli AI z wykorzystaniem rzeczywistych danych. Celem jest umożliwienie wymyślać, prototypować i skalować szybko, zarówno w zakresie wizji komputerowej, jak i rozpoznawanie dźwięku, wykrywanie słów kluczowych, klasyfikacja obrazów lub systemy reagujące na otoczenie.
W niektórych źródłach wspomina się także o możliwości współpracy z Kontenery dokowane w środowisku Linux, rozszerzając elastyczność pakietowania usług i zależności oraz omawiając minimalistyczne modele językowe działające lokalnie w określonych przypadkach użycia, w których wymagana jest prywatność i zmniejszone opóźnienie. W związku z tym staje się możliwe tworzenie programowanie Arduino bez pisania kodu, opierając się na kreatorach, szablonach i wstępnie wytrenowanych blokach.
Jedną z cech wyróżniających UNO Q jest to, że może działać jako samodzielny minikomputerJeśli podłączysz monitor, klawiaturę i mysz do portu USB-C i dostępnych portów, otrzymasz użyteczną maszynę do programowania, debugowania, a nawet uruchamiania aplikacji bezpośrednio na urządzeniu. W praktyce oznacza to możesz rozwijać się od samej tablicy z Debianem i App Lab, bez konieczności uzależnienia się od komputera-gospodarza.
Takie podejście przekłada się na bardzo konkretne projekty: od sztuczna wizja który potrafi odróżnić ludzi, zwierzęta lub obiekty od kamery, aż do lekcy asystenci głosowi i systemy monitorowania dźwięku, które wykrywają płacz dziecka lub nietypowe dźwięki w domu. Ułatwia to również automatyzację inteligentny dom i przemysłu, w którym przetwarzanie brzegowe zmniejsza opóźnienia i pozwala uniknąć przesyłania poufnych danych do chmury.
Cena, wersje i dostępność: co mówią źródła
Szczegóły handlowe różnią się nieznacznie w zależności od medium, ale narysowany obraz jest spójny: będzie dwie główne konfiguracje Z pamięci, z fazowym wprowadzeniem na rynek i skorygowanymi cenami. Oto najczęściej powtarzające się liczby i ich wzajemne powiązanie:
- 2 GB RAM / 16 GB eMMC:Zamówienia od 7 października na szereg produktów 39–44 dolarów, z oczekiwanymi dostawami od Październik 25.
- 4 GB RAM / 32 GB eMMC:przyjazd do listopad, z cenami orientacyjnymi pomiędzy 53–59 dolarów.
- Inne źródło wspomina o rezerwacji 47,60 euro i dostępność Październik 24, co mogłoby odpowiedzieć różnice regionalne lub do fazy startowej.
- Lista mówi również o rozpoczęciu od PL 2 / 32 GB i późniejsza wersja z PL 4 / 64 GB, co sugeruje, że Może istnieć więcej niż jedna partia lub rewizja w nadchodzącym kalendarzu.
Należy zauważyć, że sfinalizowanie zakupu Nadal zależy to od zezwoleń regulacyjnych i innych standardowych procedur, które mogą wpłynąć na daty, dostępność i konfigurację pierwszych partii. W każdym razie stanowisko Arduino jest jasne: UNO Q ląduje z agresywnymi cenami aby rozszerzyć społeczność i zachęcić tych, którzy obecnie tworzą prototypy, do współpracy z innymi SBC.
Oprócz ceny, przy planowaniu projektu należy wziąć pod uwagę również szczegóły funkcjonalne: nie ma dedykowane wyjście HDMI (wyjście wideo przez USB-C), USB-C może służyć jako wejście do aparatu i wyjście wideo domyślnie, a jeśli chcesz zwolnić port, będziesz mieć alternatywne piny dla kamer. mikrofonyjednak nadal będą one podlegać wymogom dotyczącym przechwytywania energii elektrycznej.
W kwestii kompatybilności Arduino zauważa, że UNO Q utrzymuje ekosystem UNO:Starsze osłony, biblioteki i szkice pozostaną aktualne, a format fizyczny ułatwia korzystanie z obudów i akcesoriów. Do tego dochodzi integracja z App Lab i Edge Impulse oraz obsługa wstępnie wytrenowane modele zorientowane na obraz i dźwięk, co skraca czas tworzenia prototypu.
Wprowadzenie na rynek jest również rozumiane w kontekście konkurencji: kilka źródeł wskazuje, że Qualcomm i Arduino atakują Raspberry Pi w dziedzinie niedrogich mikrokomputerów. Propozycja wartości UNO Q opiera się na podwójny mózg (Linux + czas rzeczywisty), Sztuczna inteligencja na krawędzi i ciągłość ze społecznością Arduino - trzy elementy, które odróżniają to doświadczenie od innych ogólnych komputerów SBC.
Wreszcie zaangażowanie w otwarte źródło: zarówno schematy sprzętowe, jak i projekty oraz oprogramowanie (App Lab, CLI, moduły) są publikowane na podstawie licencji GPL3 i MPLDecyzja ta zachowuje istotę projektu i gwarantuje, że społeczność będzie mogła się uczyć, modyfikować i rozpowszechniać, co od 2005 r. stanowi klucz do globalnej dystrybucji Arduino.
Każdy, kto wywodzi się ze świata twórców, rozpozna te same cechy charakterystyczne – prostotę, dostępność, poczucie wspólnoty – ale na sterydach: Debian Linux, Zephyr, sztuczna inteligencja, nowoczesna łączność i format UNOKażdy, kto dołączy do firmy, zobaczy jasną ścieżkę do prototypowania, walidacji i skalowania, z platformą wspieraną przez dwóch gigantów, Stawiają na przetwarzanie brzegowe i narzędzia, które radykalnie skracają czas nauki.
Patrząc na szerszy obraz, przejęcie Arduino przez firmę Qualcomm zapewnia technologiczną siłę i globalny zasięg, nie ograniczając jednocześnie swobody, która uczyniła tę markę wielką, UNO Q pełni funkcję pokazową tego, co można osiągnąć dzięki dobrze przemyślanej architekturze hybrydowej: deterministycznej kontroli z wykorzystaniem mikrokontrolera oraz mocy obliczeniowej zapewnianej przez system Linux, procesory GPU i gotowe do produkcji modele sztucznej inteligencji.
